We Met in Virtual Reality – เราพบกันในโลกเสมือนจริง
We Met in Virtual Reality – เราพบกันในโลกเสมือนจริง
การเปิดตัวที่ไม่ซ้ำแบบใครของ Joe Hunting นำเสนอเนื้อหาทั้งหมดของสารคดีแบบดั้งเดิม ซึ่งรวมถึงการสัมภาษณ์พูดคุยแบบตัวต่อตัวและฟุตเทจเชิงสังเกตการณ์ แต่ภาพไม่ได้ถูกถ่ายในเครื่องบินไลฟ์แอ็กชันของเรา แต่ใน VRChat ซึ่งเป็นแพลตฟอร์มเสมือนจริงที่ผู้ใช้สามารถควบคุมอวาตาร์ได้อย่างเต็มที่เพื่อโต้ตอบซึ่งกันและกัน
ผ่านมิตรภาพและความผูกพันอันแสนโรแมนติกที่พัฒนาขึ้นในอาณาจักรทางสังคมที่จับต้องไม่ได้นี้ “We Met in Virtual Reality” ได้ตรวจสอบประโยชน์ของการหลบหนีอย่างดื่มด่ำ ซึ่งสำหรับหลาย ๆ คนเป็นตัวแทนของเส้นชีวิตที่ประเมินค่ามิได้ในช่วงแรก ๆ ของการระบาดใหญ่ที่กำลังดำเนินอยู่
จากสิ่งที่ผู้กำกับจับได้ทั้งหมดในโลกนี้ เราเห็นได้ว่าผู้ใช้ส่วนใหญ่เลือกใช้อวาตาร์ที่คล้ายกับตัวละครอนิเมะหญิงที่มีหูและ/หรือหางของสัตว์ มีสิ่งผิดปกติอย่างเช่น ภาพสามมิติของ Kermit the Frog หรือ Gremlin แต่คนส่วนใหญ่เลือกหุ่นที่มีสง่าผ่าเผยเป็นพาหนะเพื่อนำทางในโลกนี้
จากจุดเริ่มต้น ผู้สร้างภาพยนตร์ทำให้แง่มุมของชุมชนของ VRChat เป็นจุดสนใจที่ชัดเจน ในบรรดาวิชาที่เขาเลือก เจนนี่เป็นเด็กผู้โพสต์เพื่อประโยชน์สูงสุดในการใช้อาณาจักรออนไลน์นี้ เธอใช้เวลาของเธอในเวอร์ชันนี้ในการสอน ASL ให้กับนักเรียนเสมือนจริงในชั้นเรียนเต็มรูปแบบ ซึ่งไม่เพียงแต่เรียนรู้ที่จะเซ็นชื่อเท่านั้น แต่ยังต้องทำเช่นนั้นด้วยข้อจำกัดด้านความคล่องตัวของรูปแบบดิจิทัลของพวกเขา ในทำนองเดียวกัน DustBunny หญิงสาวอีกคนหนึ่งสอนระบำหน้าท้อง
เพื่อแสดงให้เห็นถึงความลึกซึ้งของความรักที่อาจเกิดขึ้นระหว่างผู้คนที่นี่ Hunting ติดตาม DragonHeart และ IsYourBoi ผู้ใช้สองคนในชีวิตจริงอยู่ห่างกันหลายพันไมล์ แต่ตกหลุมรักมากกว่าหนึ่งปีครึ่งติดต่อกันใน VRChat
สภาพแวดล้อมของ CG เหล่านี้เป็นสถานที่ที่บุคคลอายุน้อยเหล่านี้สามารถเป็นอิสระจากความคาดหวังที่สังคมกำหนดในเรื่องเพศ อัตลักษณ์ทางเพศ และร่างกายของพวกเขา การเข้าสู่ VRChat คือการเกิดใหม่ โอกาสในการเริ่มต้นใหม่โดยไม่ต้องมีสัมภาระและนำเสนอภาพได้สมจริงยิ่งขึ้น แม้ว่านั่นจะหมายถึงการกลายเป็นตัวตนที่เย้ายวนใจหรือสิ่งมีชีวิตที่มีขนยาวสีสันสดใส
รูปแบบใหม่ของพวกเขาซึ่งแยกจากสิ่งที่พวกเขาอยู่หลังหน้าจอช่วยให้มีโหมดการมีส่วนร่วมที่บริสุทธิ์ยิ่งขึ้นระหว่างผู้คนไม่ว่าจะสงบสุขหรือรักใคร่โดยที่เพศเชื้อชาติและรูปร่างสูญเสียความสำคัญทั้งหมดและบุคคลจะรู้จักกันเพียงลำพังบนพื้นฐาน ของบุคลิกภาพของตน แต่ในขณะที่ความเป็นไปได้ในอุดมคติของการตีความความเข้าใจระหว่างบุคคลแห่งอนาคตนี้สร้างความประทับใจ แต่ทุกอย่างก็ดูเหมือนอุดมคติที่ไม่สมจริง
การพรรณนาในเชิงบวกมากเกินไปของชุมชนออนไลน์
เหล่านี้ไม่เคยกล่าวถึงว่าแพลตฟอร์มนี้จัดการกับการกลั่นแกล้งหรือความขัดแย้งอย่างไร และที่น่าผิดหวังยิ่งกว่านั้นก็คือ ผู้กำกับเลือกที่จะไม่ให้บริบทใดๆ เกี่ยวกับวิธีการทำงานของพื้นที่นี้ อุปกรณ์ที่จำเป็นสำหรับผู้ใช้ในการเชื่อมต่อกับชีวิตทางเลือกนี้ ความมุ่งมั่นด้านเวลา หรือผลกระทบด้านลบใดๆ ที่อาจเกิดขึ้นจากการมีอยู่เพิ่มเติมนี้ เกี่ยวกับความสัมพันธ์แบบออฟไลน์ของผู้เข้าร่วม ด้วยการประกาศว่า VRChat เป็นสิ่งประดิษฐ์ที่น่าอัศจรรย์ เขาทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้ดูลึกซึ้ง
ก่อนหน้านี้ ฉากหนึ่งในคลับเปลื้องผ้าเสมือนจริงทำให้เกิดคำถามเกี่ยวกับมาตรการป้องกันเพื่อปกป้องผู้ใช้ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะในโลกที่มีเซ็กส์มากเกินไป การขาดการตอบสนองใด ๆ เกี่ยวกับบางแง่มุมที่น่าสงสัยหรืออย่างน้อยก็เกี่ยวกับ VRChat ควบคู่ไปกับการเรียนรู้กลไกของมันเพียงเล็กน้อย ป้องกันไม่ให้คนคนหนึ่งจดจ่ออยู่กับภาพเหมือนที่เห็นอกเห็นใจอย่างแท้จริงเพียงอย่างเดียว คำถามเหล่านี้จู้จี้ที่คุณในขณะที่คุณดู
จากมุมมองภาพ “เราพบในความเป็นจริงเสมือน” ยังแสดงให้เห็นว่าเทคโนโลยีที่พึ่งเกิดขึ้นใหม่เป็นอย่างไร บ่อยครั้งที่ตัวละคร 3D ผิดพลาด ผสมผสานเข้ากับพื้นหลังอย่างไม่ประจบประแจง และยังคงเคลื่อนไหวด้วยความแข็งบางอย่างที่หลีกเลี่ยงไม่ได้กับกราฟิกในเกมจำลองสถานการณ์ในอดีตอย่าง “เดอะซิมส์” ไม่กี่ปีต่อจากนี้ เราอาจพิจารณาอินเทอร์เฟซและความสามารถของบางอย่างเช่น VRChat ด้วยเทคโนโลยีที่ล้าสมัยซึ่งคอนโซลยุคแรก ชุดคอมพิวเตอร์ และโทรศัพท์มือถือเป็นแรงบันดาลใจในปัจจุบัน
อย่างไรก็ตาม การล่าสัตว์สร้างความประหลาดใจซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยความงามเชิงโคลงสั้น ๆ ที่เขานำมาจากพิภพเล็กที่มีสีสันสดใสนี้ สิ่งที่น่าจดจำที่สุดในบรรดากรณีเหล่านี้คือการแสดงเปียโนที่ชวนให้นึกถึงจิตวิญญาณ หรือฉากที่ Ray ผู้ใช้หูหนวกกล่าวอำลาคนที่รักภายใต้แสงจันทร์ในขณะที่โคมไฟลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าดิจิทัล
มีตัวเลือกการจัดเฟรมและการเคลื่อนไหวของกล้องที่ช่วยให้มั่นใจว่าเราเข้าใจอย่างปฏิเสธไม่ได้ว่าฮันติงตันประสบความสำเร็จในการสร้างภาพยนตร์อย่างไร แม้ว่าจะใช้ทรัพยากรนอกเหนือจากสิ่งที่เราคุ้นเคยในการรับชมเป็นภาพยนตร์อย่างปฏิเสธไม่ได้ก็ตาม อาสาสมัครของเขาเคลื่อนไหวด้วยสิทธิ์เสรีที่คล้ายคลึงกันเช่นเดียวกับในร่างกายและความจริงที่พวกเขาแบ่งปันอย่างตรงไปตรงมา น่าจะเป็นเพราะใบหน้าหรือชื่อจริงของพวกเขาไม่เคยปรากฏบนหน้าจอ พูดถึงความเจ็บปวดและความสุขที่แท้จริงในเสียงของพวกเขาเอง
บางทีตัวอย่างที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของผลกระทบที่ VRChat และแพลตฟอร์มที่คล้ายคลึงกันอาจมีต่อผู้คนคืองานแต่งงานเชิงสัญลักษณ์ระหว่าง DragonHeart และ IsYourBoi ซึ่งเป็นลำดับที่น้ำตาเสมือนจริงไหลออกมา แม้ว่าจะละเลยสถานการณ์ต่างๆ ที่อาจผิดพลาดในจักรวาลเสมือนจริงที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา แต่บทกวีอันน่าทึ่งนี้เพื่อการเชื่อมต่อที่ไร้การสัมผัสพิสูจน์ได้อย่างไม่ต้องสงสัยว่าอารมณ์อันรุนแรงที่เกิดขึ้นในผิวหนังของอวตารของพวกเขานั้นอยู่เหนือหัวใจเนื้อหนังและเลือด
ติดตามบทความ / ข่าวสารเพิ่มเติม ได้ที่ : jacqlynbears.com
